Het is zeven uur in Nederland en elf uur in de ochtend in Kazachstan. Volgens de beelden van de website van de Transorientale staan de deelnemers nog in het bivak.

Niet iedereen staat trouwens in het bivak, verschillende rondjes op de live pagina staan nog halverwege het parcours van gisteren.

Op dit tijdstip heeft de website nog geen nieuwsflitsen mbt vandaag, het laatste bericht is van gisteren dat de rally in rouw is om het verlies van de twee deelnemers Philippe Tonin en Xu Lang.

Hans Bekx heeft aan zijn vrouw Mieke laten weten dat er vandaag geen special is, zo valt te lezen op zijn website. Volgens DakarSport gaat het vandaag in kolonne naar het volgende bivak.

Inmiddels is er weer bescheiden SMS contact en Harrie bevestigd dat er nu in kolonne naar het volgende bivak gereden wordt. Later meer (oa verslag telefoongesprek met Marty en Harrie)

De berichtgeving vandaag komt weer langzaam op gang. Eergisteren (maandag 16 juni) bij aankomst in het bivak constateerde de mannen dat de linker schokdemper kapot was gegaan. Bij gebrek aan een nieuwe besloot Marty dat de linker en rechter omgedraaid diende te worden. Hierdoor zou het makkelijker zijn om de grote gaten in de weg makkelijker te ontwijken. Inmiddels was het twee uur in de nacht en Henri zat verdiept in het roadbook. Marty was moe na het lange sturen van die dag en moest echt even slapen. Harrie besloot om dan maar alleen de schokbrekers te wisselen. Om zeven uur gisterochtend was de klus geklaard. Er was voor Harrie nog tijd voor een uurtje slaap, voordat de StaalbouwXpress weer op pad ging.

Gisteren werd het parcours geblokkeerd en sommige deelnemers, waaronder Marty, besloten een omtrekkende beweging te maken om aan de andere kant van de blokkering de special te vervolgen. De special was zwaar en soms misleidend. Zo stond in het roadbook dat er een greppel aan kwam. Op het allerlaatste moment volop in de ankers, het bleek een sloot van 80 tot 100 cm diep te zijn. Door de enorme klap is de hoofd bladveer achter afgebroken. Ze hebben een andere bladveer kunnen lenen, maar die past niet, dus in het volgende bivak is er weer genoeg te doen.

De eerder gekochte Kamaz brandstoftank is gisteren in gebruik genomen. Aan de bovenkant van de tank zitten openingen voor de diverse meters en die moesten dichtgelast worden. Met enkele plaatjes van het Team van de Rooy kon de tank dichtgemaakt worden en beschikken ze nu over de mogelijkheid om extra brandstof mee te nemen. De special verliep verder perfect, de StaalbouwXpress had er een flinke vaart in en heeft heel wat trucks ingehaald. “Er waren wel veel klipkes”, vertelt Marty, en diverse keren begonnen de remmen te stinken en werd er even een kwartiertje rustig gereden om vervolgens weer volop in de aanval te gaan.

Afgelopen avond was er in het bivak geen assistentie, maar de StaalBouwXpress is self-supporting, maar ze hoefde niet aan de meegebrachte etenswaar en genoten van een door de Transorientale georganiseerde barbecue. De grote opblaastent van de organisatie was er niet, maar zo zittend op een stoeltje onder een parasol was het er prima vertoeven.

Nu (11.00u) rijdt de StaalbouwXpress in kolonne door het dorre landschap van Kazachstan. Links en rechts vervallen gebouwtjes, paarden, koeien, geiten en verlaten graansilo’s en om de zoveel tijd een dorpje met een bevolking die allemaal sprekend op elkaar lijken.

Op de website van de Transorientale staat, ondanks een gedane verzoek aan de organisatie, nog geen klassement van het Regularity klassement.

Inmiddels is het Marty wel duidelijk geworden dat de StaalbouwXpress tijdens geen enkele special een ander routeboek heeft gekregen dan de mannen uit de Marathon serie.

Ze hebben ook vandaag zelf de tijden geklokt en komen op een tijd van 5 uur en 15 minuten. In een vergelijk met de Marathon zou de StaalbouwXpress op een twaalfde positie staan.