Woensdag 19-1-2011

Even voor zeven uur komt het bericht binnen dat ze zijn geland in Madrid. Om in de stemming te blijven werd er tijdens de rit van het hotel in Buenos Aires naar de Argentijnse luchthaven Hollandse muziek gedraaid, de STBX-ers vonden het kei-gezellig, de buschauffeur zit nu nog thuis met gefronste wenkbrauwen. Tijdens de vlucht heeft het team maar een slaappil gevat en ze zijn bij gevolg nu een beetje sloom. Of het tussen Nick en zijn buurman, de heer Chagin, tot een goed gesprek is gekomen, blijft nog even ongewis. Later vanochtend gaat de reis door naar Amsterdam.

Update 09:07 In Veldhoven en Oirschot heerst vanochtend vroeg een sfeer van opperste staat van paraatheid. De STBX-ers komen na een afwezigheid van drie weken weer thuis. De familie Schepens legt nog de laatste hand aan de versieringen in het noorden van Oirschot bij het huis van Nick. Het woonhuis in Veldhoven is ontdaan van spandoek en ballonnen, deze zijn meegenomen naar Schiphol, in alle vroegte is het Veldhovense welkomstcomité al vertrokken. Om 09.03u is, na de instap via gate K79 op terminal 4 en een kleine vertraging van 8 minuten, ook het team vertrokken richting Amsterdam. Voor Buenos Aires wordt vandaag een temperatuur tegen de dertig graden verwacht, hier maximaal zes, maar een warm onthaal maakt het temperatuurverschil vast goed.

Samen met een vliegtuigspotter met een enorme verrekijker, waar je mee tot aan Oslo kan kijken, wordt de noordelijke horizon afgespeurd.

Uit het wolkendek boven Amsterdam verschijnt een wit puntje, net iets lichter dan de wolken. Het krijgt twee kleine zwarte streepjes aan weerszijde. De landingslichten van de Airbus vallen op. In een verder grauw landschap weten een paar zonnestralen het toestel uit te lichten.

Het is even na half twaalf als het toestel van Iberia landt op Schiphol en langzaam taxiet het vervolgens naar de gate.

Bij aankomsthal één is het een drukte van belang. Er staat een jongeman met een in en in wit gezicht, die is duidelijk een dagje ziek om zijn vader en moeder te begroeten. Zijn opa en oma zijn vanochtend in alle vroegte met het openbaar vervoer afgereisd van Veldhoven naar Schiphol. De groep bij de deuren van de aankomsthal wordt met de minuut groter. Tonnie van Deijne staat tussen de menigte, maar die blijkt bij navraag niet voor de StaalbouweXpress-leden te komen. Zijn metgezel merkt wel op dat de Hollandse deunen uit een radiocassetterecorder even verderop mogelijk voor het STBX-team zijn, want zij had al het één en ander op Marty zijn website gezien en gehoord.

Er hangt een welkom thuis spandoek en kinderen met ballonnen zitten even twee tellen en lopen vervolgens onrustig heen en weer. Een half uur na de landing arriveert een SMS bericht. “We zijn nog even roken”, luidt de tekst. De leden van het Afraja team schuiven voorbij en ook die van Tonnie en de hoeveelheid ballonnen neemt iets af. De muziek verstomt ook, deze was helemaal niet bestemd voor de STBX-ers.

Eindelijk schuiven dan de deuren open. Het kussende Delftsblauwe paartje wijkt voor het STBX-team. Er wordt omhelst, gekust, geknuffeld, handen geschut, gelachen, geroepen en blij gekeken. De opa pinkt een traantje weg en het jochie met het wit gezicht drukt het stijf tegen de bruin verbrandde kop van zijn vader in een innige omhelzing die minuten lang duurt. Het team is terug!

Het kon de inwoners van Oirschot en Veldhoven niet ontgaan, de STBX-mannen zijn weer thuis en ze zijn meer dan welkom! Broer Bart Schepens, die zich gedurende drie weken heeft vastgeklampt aan een computerscherm had toch nog tijd gevonden om wat fraais voor zijn broer te maken. De mannen van Van den Oever Staalbouw *) moesten in allerijl een laken uit de linnenkast opofferen, omdat vanochtend opa en oma er vanochtend plots met het spandoek vandoor waren gegaan.

*) Op 22 januari bleek de fantasie te ver op hol geslagen, het was namelijk de buurvrouw aan De Veldhovense Run, die - onder haar pseudoniem prinsesje - al haar creativiteit in de strijd had geworpen om het fraaie spandoek te fabriceren.